لحظه ها خاطره اند...

زندگی شوق تمنای همین خاطره هاست

تا خاک نشدی...
خاکی باش...

ای که از یار وفا می طلبی یار کجاست؟
همه یارند ولی یار وفا دار کجاست ...

تا دنیا دنیاست تو بمون کنارم . من هیچ کسو غیر تو دوست
ندارم
تا دنیا دنیاست دل من فداته . اون دلی که عاشقه خنده هاته

سحرگاهان که شبنم آیتی از پاک بودن را به گل ها هدیه می
بخشد
به آن محراب پاکش آرزو کردن برایت:
خوب دیدن ، خوب بودن ، خوب ماندن را ...

در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ
یکیست ...

امروز را برای بیان عشق به عزیزانت غنیمت بشمار ، شاید فردا
احساسی باشد، اما ... عزیزی نباشد!

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را... ای وای اگر نداند
قدر محبتم را

وقتی ناله های خرد شدنت زیر پای باران نوای دل انگیزی شد چه
فرقی می کند برگ سبز کدام درختی

روی یک طاقچه سنگی ... میون دو قاب رنگی ... بودن من وتو با
هم داره تصویر قشنگی ... عکس تو، تو قاب خاتم ... در حصار خالی از غم ... حتی در
مرگ تن من ... نمی گیره رنگ ماتم

آفرینش روز و شب، زیبایی زمین و کهکشانها، درخشش ستارگان
فروزان، همه حاکی از وجود پروردگار یکتاست، پس از او اطاعت می کنیم، چون او معین
کرده که مرگ آغاز جاودانه هاست

کاش کی میشد بعضی ها کمی انسان بودند و چشمان کور خود را
باز میکردند و اگر شهامت داشتند دل انسانها را با شکستن دل دیگر انسانها مثلا شاد
نمیکردند .....

ای همیشه مهربان تا ابد با من بمان بی تو تنهاترین تنهای
عالم میشوم ... بی تو هم پیمانه با غم میشوم ... بی تو لبخند از لبانم میرود ...
بی تو برق از نگاهم میرود ....

ستارگان سوگند می خورند مرا دیده اند !! به هنگامی که بر
جنازه ی خویش می گریستم و بر شاخساران آسمان که می خشکید چرا که ریشه هایش در قلب
من بود و من مرداری بیش نبودم که دور از خویشتن با خشمی به رنگ عشق حسرت بر دور
دست بلند تیزه نگران جان اندوهگین خویش بود ...

دریغا، مسکین
تن من ! که پست اش کردم به خیال باطل که بلندی روح را به جز این راه نیست آنکه تن
ام، به خواری بر سر راه افکندی! آه!! باید که بر این اوج بی بازگشت در تنهایی
بمیرم

قلبمو هدیه می
دم بهت . مواظبش باش . نه به خاطر اینکه قلبمه به خاطر اینکه تو توشی ....

عشق از دوست داشتن پرسید: فرق من و تو چیست؟ پاسخ داد: من
با یک سلام شروع می شوم و تو با یک نگاه ... من با یک دروغ از بین می روم و تو با
مرگ ...

خواستم برایت هدیه ای بفرستم: گل گفت مرا بفرست چون مظهر
زیبایی ام ... خار گفت مرا بفرست تا بر چشم دشمنانش فرو روم ... خورشید گفت مرا
بفرست چون روشنی بخشم ... عاقبت دل از سینه ام بیرون جست و گفت : مرا بفرست چون
دوستش دارم ....

یکی محبت می کنه .... یکی ناز می کنه ! اونی که ناز می کنه
همیشه محبت می بینه اما اونی که محبت می کنه همیشه تنهای تنهاست ....

خداوندا ! غرورم را شکستند ... پل سبز عبورم را شکستند ....
چه بی رحمانه در پاییز غربت ... دل سنگ صبورم را شکستند ...

من اهنگ غریب روزگارم ... غمی در انتهای سینه دارم ....
تمام هستی ام یک قلب پاک است ... که ان را زیر پایت می گذارم ...

قلبم محکوم شد به شکستن ... غرورم محکوم شد به شکستن ...
احساسم محکوم شد به بازی گرفتن ... چشمانم محکوم شدند به باریدن ... اما عشقت
محکوم شد که بماند در تکه تکه قلبم و قطره قطره ی جونم ...

دل می گیرد و میمیرد و هیچ کس سراغی از ان نمی گیرد ...
ادعای خدا پرستیمان دنیا را سیاه کرده ولی یاد نداریم چرا خلق شدیم ... غرورمان را
بیش از ایمان باور داریم حتی بیش از عشق ...

هرگاه دلت هوایم را کرد به اسمان بنگر و ستارگان را ببین که
همچون دل من در هوایت می تپند ...

اگر تمام شب رو برای از دست دادن خورشید اشک بریزی ، لذت
دیدن ستاره ها رو هم از دست میدی ...

متین ترین کلمه "عشق" جذاب ترین کلمه
"آشنایی" پاکترین کلمه "وجدان" تلخترین کلمه
"جدایی" زشترین کلمه "خیانت" سخت ترین کلمه
"تنهایی" بد ترین کلمه "بی وفایی ...

رنگ ها هم راه و روش زندگی کردن را نیز به انسان ها می
آموزند: سفید پاکی و تمیزی ... زرد سر افرازی و سربلندی ... نارنجی نشاط و سرزندگی
... صورتی ملایمت و لطافت ... قرمز عاشق بودن ... بنفش خجالت و شرم ... سبز جوانی
و تازگی ... آبی آرامش ... قهوه ای پایداری و استقامت و صبر ... خاکستری بارانی
بودن و مشکی شوق و ذوق را! پس بیایید رنگارنگ زندگی کنیم ....

رسم زمونه اینه : تو چشم می زاری ، من قایم می شم ...
اونوقت تو یکی دیگه رو پیدا می کنی ...

همه ی آرزوها تو یادداشت کن ... نه به خاطر اینکه خدا
فراموشکاره ... یادداشت کن تا همیشه یادت بمونه همه ی این چیزایی که داری , 1 روز
آرزوت بوده ....

بارون بهونه است ، اسمون نمی تونه اشکاشو نگه داره ...

زندگی چیست ؟ بلوغ با شهوت / عشق با ذلت / ازدواج با حماقت
/ فرزند با مصیبت / مرگ با وحشت / تکرار تا این است اینست بازی تلخ طبیعت ....

روز اول پیش خود گفتم دیگرش هرگز نخواهم دید ... روز دوم
باز گفتم لیک با اندوه و با تردید ... روز سوم هم گذشت اما بر سر پیمان خود بودم
... ظلمت زندان مرا می کشت باز زندانبان خود بودم ... روزها رفتند و من دیگر خود
نمی دانم کدامینم ... ان من سرسخت مغرورم یا من مغلوب دیرینم ... بگذرم گر از سر
پیمان می کشد این غم ... دگر بارم می نشینم شاید او اید عاقبت روزی به دیدارم ...

افسوس ان زمان که باید دوست بداریم کوتاهی می کنیم ... ان
زمان که دوستمان دارند لج بازی می کنیم ... بعد برای ان چه از دست رفته اه می کشیم ....

بعضی ها اونقدر روحشون بزرگ و با عظمت که تا وقتی هستم
عقلمون نمی تونه وسعت مهربونی شون رو درک کنه ، اما وقتی میرن ، جای خالی شون رو
به وسعت یه دریا کنارمون حس می کنیم ....


قلبم سر شار از تمنا بود و قلبت سر شار از نیاز ...
دستهایمان دور از هم چیزی کم داشت ، اما چیزی که زیاد بود سکوت مرگبار عشقمان بود
... باز هم نگفتی و نگفتم .... هیچ نگفتیم ...

پارسال با او در زیر باران راه می رفتم ... امسال راه رفتن
او را با دختر دیگری در زیر باران اشک هایم دیدم ... شاید باران پارسال اشکِ دختری
دیگر بود ...

اگر کلید قلبی را نداری ، قفلش نکن ... اگر کسی را دوست
داری ، خردش نکن ... اگر دستی را گرفتی ، رهایش نکن ... مراقب گرمای دلت باش ، تا
کاری که زمستان با زمین کرد زندگی با دلت نکند ...

تو بارانی و من باران پرستم - تو دریایی , من امواج تو هستم
- اگر روزی بپرسی باز گویم : تو من هستی و من نقش تو هستم...

ای کاش برای سوزش عشق دادگاهی بود که وکیل آن اشک محکوم آن
عاشق و تمام حضار عاشقان و معشوقان بودند ...

کاش بودی تا دلم تنها نبود تا اسیر غصه فردا نبود.کاش بودی
تا نگاه خسته ام بی خبر از موج و از دریا نبود. کاش بودی تا دو دست عاشقم غافل از
لمس گل مینا نبود.کاش بودی تا زمستان دلم این چنین پر سوز و پر سرما نبود. کاش
بودی تا فقط باور کنی بعد از تو این زندگی زیبا نبود

چه مغرورانه اشک ریختیم ... چه مغرورانه سکوت کردیم ... چه
مغرورانه التماس کردیم ... چه مغرورانه از هم گریختیم ... غرور هدیه شیطان بود و
عشق هدیه خداوند ... هدیه شیطان را به هم تقدیم کردیم و هدیه خداوند را پنهان
کردیم

همیشه واسه گلی خاک گلدون باش که اگه به آسمونهم رسید یادش
باشه ریشش کجاست

تحقیر می شدم که تو قدّ جهان شدی ... با روح بغض کرده ی من
مهربان شدی ... سرما گرفته بود دو دست مرا که تو ... در این دو قطب یخزده آتشفشان
شدی ... روح مرا سکون غریبی گرفته بود ... دریا شدی و باد شدی، بادبان شدی ...
تسخیر کرده بود مرا دست های خاک ... تو آمدی و بال مرا آسمان شدی ... چیزی نداشتم
همه از دست رفته بود ... اما برای من تو زمین و زمان شدی ... پس من تمام وسعت خود
را دعا شدم ... شاید تو مستجاب شوی، ناگهان شدی ...

بوسه اسم است، چون عمومی است .. بوسه فعل است، چون هم لازم
است هم متعدی .. بوسه حرف تعجب است، چون اگر ناگهانی باشد طرف مقابل را مات و
مهبوت میکند .. بوسه ضمیر است، چون از قید انسان خارج نیست .. بوسه حرف ربط است،
چون 2 نفر را به هم متصل میکند ....

چشمات وقتی
زیباست که مال اشک باشه ... اشک وقتی زیباست که مال عشق باشه ... عشق وقتی زیباست
که مال تو باشه ... تو وقتی زیبایی که مال من باشی ....

اگه بهترین دوستم نیستی ، اقلا بهترین دشمنم باش ... اگه
غمخوارم نیستی ، اقلا بزرگترین غمم باش ، هر چه هستی همیشه بهترین باش ... چون
بهترین ها همیشه در یاد خواهند ماند ، پس در بدترین خاطراتم بهترین باش ....

روزی مجنون پای سگی را بوسید ... مردم گفتند: چرااین کار را
کردی ؟ گفت: چون گاه گاهی کوی لیلی می رفت .....

همیشه تو زندگی تلخ ترین لحظات رو یکی می سازه که یه روز
قشنگ ترین لحظه ها رو ساخته بود ....

به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو می نگرد ...
به دلی دل بسپار که جای خالی برایت داشته باشد ... و دستی را بپذیر که باز شدن را
بهتر از مشت شدن بلد است ....

یه روز وقتی به گل نیلوفر نگاه می کردم ترس تموم وجودمو
برداشت که شاید منم یه روز مثل گل نیلوفر تنها بشم ... سریع از کنار مرداب دور شدم
... حالا وقتی که میبینم خودم مرداب شدم دنبال یه گل نیلوفر می گردم که از تنهایی
نمیرم و حالا می فهمم گل نیلوفر مغرور نیست اون خودشو وقف مرداب کرده ....

هدیه ای که برای تولد من اورده بود یک تابلو بود که به خط
درشت رویش نوشته بود : ((زندگی پوچ و بی معناست)) درصورتی که او همیشه به من می
گفت: ((تو تموم زندگی منی))

دوستی شوخی سرد آدمهاست ... بازی شیرین گرگم به هواست ...
واسه کشتن غرور من و تو ... دوستی توطئه ثانیه هاست ...

بیا در ساحل غمناک بودن ، برای لحظه ای یک رنگ باشیم ...
بیا تا مثل شب بوهای عاشق ، شبی هم ما کمی دلتنگ باشیم ... بیا تا در لحظه سرخ
نیایش ، رود روی ابر پاک و ساده باشیم ... بیا هر وقت باران باز بارید ، برای گل
شدن آماده باشیم ....

ای کسانی که مامور دفن من هستید ، گوش فرا دهید : تابوت مرا
در جای بلندی قرار دهید ، تا باد بوی مرا به سرزمین عاشقان ببرد .... چشمان مرا
باز بگذارید ، تا همه بدانند که چشمان من در آرزوی دیدن تنها گل باغ دلم چقدر حسرت
کشیدند ... دستان مرا از تابوت بیرون بگذارید ، تا همه بدانند که دستان من به
معبود خویش نرسیده .... روی مرا با پارچه سیاهی بیوشانید ، تا همه بدانند که
روزهای من در سیاهی گذشته است ... و روی قبر من یک تکه یخ بگذارید ، تا وقتی آب می
شود ، احساس کنم که معبودم دارد برایم اشک می ریزد ....

اگه کسی رو دوست داشته باشی ... نمی تونی تو چشماش زول بزنی
... نمی تونی دوری شو تحمل کنی ... نمی تونی بهش بگی چقدر دوستش داری ... نمی تونی
بهش بگی چقدر به اون نیاز داری ... واسه همینه که عاشقا دیوونه میشن .....

خداوندا برای درد و غم درمان ندارم ... برای بی کسی یاری
ندارم .... میان خانه های بی کبوتر ، خدایا من پر و بالی ندارم ... دل من صد
هزاران ناله دارد ... درو ن این دلم غم خانه دارد ... به روی خشت های بی نشانه ،
غم و دردند که با هم ناله دارند ... درون قلب من امیدها بود ... درون سینه ام
فریادها بود ...

سکوتم را به باران هدیه کردم ... تمام زندگی را گریه کردم
... نبودی در فراق شانه هایت ... به هر خاکی رسیدم تکیه کردم ....

یک بوسه ز لبهای تو در خواب گرفتم گویی که گل از چشمه مهتاب
گرفتم در برکه اشکم همه دم نقش تو دیدم این هدیه خوبیست که از آب گرفتم هرگز
نتوانی که زمن دور بمانی چون در دل خود عکس تورا قاب گرفتم.

کاش میشد با تو بودن را نوشت تا که زیبا را کشم بر هرچه زشت
کاش میشد روی این رنگین کمان می نوشتم تا ابد با من بمان

سرنوشت تصمیم میگیرد که تو در زندگی با چه کسی ملاقات کنی
اما تنها قلب توست که می تواند تصمیم بگیرد چه کسی در زندگی تو باقی میماند

عادت نکن به فراموشی..به ساده گذشتن. عادت نکن به نور به دل
بریدن..رفتن..رفتن.عادت نکن به عشق. عادت نکن به من!!

وقتی تنهایم دنبال 1 دوست میگردیم. . . وقتی پیداش کردیم
دنبال عیبب هاش میگردیم وقتی از دستش دادیم دنبال خاطرهاش میگردیم و باز تنهایم. . . . ! ! !

یه بار از کنار دریا عبور کردی یه عمره موجاش واسه بوسیدن
جای پاهات میان و میرن...

می گویند شیشه ها بی احساسند ...!اما وقتی که روی شیشه
بخارگرفته اتاقم نوشتم دوستت دارم
ارام ارام گریست......

اگر میدونستی چقدر دوستت دارم ... برای اومدنت بارون رو
بهانه نمیکردی ، رنگین کمان من

نمی بخشمت .... بخاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی
.... بخاطر تمام غمهایی که بر صورتم نشاندی .... نمی بخشمت .... بخاطر دلی که
برایم شکستی .... .. بخاطر احساسی که برایم پرپر کردی ..... نمی بخشمت .... بخاطر
زخمی که بر وجودم نشاندی ..... بخاطر نمکی که بر زخمم گذاردی .... و می بخشمت
بخاطر عشقی که بر قلبم حک کردی

عشقت را نصیب
کسی کن که لایق آن باشد
نه تشنه آن چون هر تشنه ای روزی سیراب می شود

عصری است غریب و آسمان دلگیر است
افسوس برای دل سپردن دیر است

هر بار بهانه ای گرفتیم و گذشت
عیب از من و توست ، عشق بی تقصیر است!

می دونی فاصله بین انگشتات برای چیه؟ برای اینه که یک نفر
با انگشتاش این جای خالی رو پر کنه پس به دنبال دستی باش که تا ابد دستتو بگیره

سکوتم را به باران هدیه کردم , تمام زندگی را گریه کردم ,
نبودی در فراق شانه هایت ، به هر خاکی رسیدم تکیه کردم

گفتم دوستت دارم نگاهی به من کرد و گفت:چند تا؟دستام رو
بالا آوردم و تمام انگشتهای دستمو نشونش دادم اما اون به کف دستام نگاه می کرد که
خالی بود

پرسید: پس به خاطر چی زنده هستی؟ با اینکه دلم فریاد می زد
"به خاطر تو" با یک بغض غمگین گفتم: به خاطر هیچ کس ازش پرسیدم: تو به
خاطر چی زنده هستی؟ در حالیکه اشک در چشمانش جمع شده بود گفت: به خاطر کسی که به
خاطر هیچ، زنده است

تو میروی و من فقط نگاهت میکنم ، تعجب نکن که چرا گریه
نمیکنم ، بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم اما برای تماشای تو همین یک لحظه
باقی است

گل رز فقط واسه کسی که می چیندش خار داره
زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلند.
زندگی شیرین است، مثل شیرینی یک روز قشنگ.
زندگی رویایی است، مثل رویای ِیکی کودک ناز.
زندگی زیبایی است، مثل زیبایی یک غنچه ی باز.
زندگی تک تک این ساعتهاست، زندگی چرخش این عقربه هاست،
زندگی راز دل مادر من. زندگی پینه ی دست پدر است، زندگی مثل زمان در گذر...

[Yazd-PatoGh.Com & 2Asemoon.coM]